İstanbul, sen şehir, değil sevdasın,
Senin tadın, kokun, görüntün başka.
Milyonca insana ortak paydasın,
Kim mazhar olmuştur, böyle bir aşka?
İlaçsın, merhemsin, derde devasın...
Bilirsin beş parmak, beşi bir değil,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel bir şiir okudum. Yüreğinize sağlık. Yarışmada başarılar. Sevgiyle kalın. Mustafa ATİŞ
Siz gerçek bir şairsiniz,bunu eseriniz ortaya koyuyor.İşte yeni bir kafiye örgüsü,güzeldende öte bir eser.
Okudukça arttı neşem,
Tek kelime ile muhteşem,
İyide değerini bilen hani?
Sizi tebrik eder irfanibirfani...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta