İstanbul Sana Sevgiler Gönderiyorum

Taşradan seyrediyorum seni İstanbul,
Belleğimde bin bir imgen var.
Sana Konstantinopolis demişler, Dersaadet olmuşsun,
İstanbul'da ad bulmuşsun.
Boğazına türküler yakılmış.
Şiirler söylenmiş yedi tepelerine,
Tüm dünyaya göstermek için onurunu,
anıtları ziynet yapmışsın gerdanına.
Düşümdeki imgelerin öyle karışık ki...
Sevdalar deyince aklıma sen geliyorsun.
Hüzünler,ayrılıklar ölümlerde yine sen...
Zenginlikleri yoksulluklarla karıştırıp,
bundan bile güzellikler yaratmışsın! ..
Ah güzel İstanbul demişler,
Ve sırtlarına umutlarını yüklenip sana gelmişler.
Kimi umduğunu değil bulduğu ile yetinmiş.
Kimi umuduna umutlar eklemiş.
Öyle sevdalar yaşanmışki sende.
Kimine tanık olmuşsun öykünerek...
Kimini örtbas etmişsin utanarak...

Uzun yıllar yaşamadım sende İstanbul.
Onun için beni tutsak edemedin! ..
Ancak özlemim var sana...
Sokak sokak dolaşmaya.
Elemimde kız kulesindeyim.
Sevincimde Pierre Loti'de.
Ne zaman bohem takılsam,
Beyoğlunun sokaklarında kaybolmak isterim.

Ah şu ruhumun gel gitleri...
Nasıl da ister Ada Vapurunda
rüzgarın tenime esmesini.

Albümlerin eski fotoğrafların etkisi mi..bilmem
Her ayrılıkta;
ufukta eriyen güneş,
ve Haydar Paşa Garı gelir aklıma.
Oysa ben seni çok az bilirim İstanbul...
Yavuklusuna hiç kavuşmamış bir kız gibi.
Yitip gitmekten korkarım senin gizeminde.
Onun için seni hep uzaktan severim.