Ey insan çeşidinin eşsiz şehri
Herşeye şahit olan istanbul
Yalanlar,ihanetler,sevgiler sakladın
Yıllardır...sabırla dinlersin...yaşarsın
Bizide içinde yaşatırsın,
Acılarımı,sevgimi anlat o'na
Haykır sevgimi,hisara bakan köprü üstünden
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Elinize sağlık...
Ey insan çeşidinin eşsiz şehri
Herşeye şahit olan istanbul
Yalanlar,ihanetler,sevgiler sakladın
Yıllardır...sabırla dinlersin...yaşarsın
Bizide içinde yaşatırsın,
Acılarımı,sevgimi anlat o'na
Haykır sevgimi,hisara bakan köprü üstünden
Haykır,meşhurdur ordaki haykırışların...
“Ah istanbul! İstanbul olalı hiç görmedi
Böyle keder”...Şarkısını kalbime
Seninle yazmışlar
Söyle, söyle şarkılar hep aynı...
Zamansızlıkta sensizlik işlemiş
Sıcacık yüreğimdeki sensizlik
Buzdağına dönüştü
Gelde çöz artık sevgilim
Bana inanmazsan O eşsiz güzellikler
Ülkesi olan şahidim İstanbula sor
ah o istanbul yokmu tebrikler yüregine kalemine saglık saygıalrımla yıldırım şimşek
İstanbul'a sor...İstanbul'u dinle...
tebrikler...
istanbula bu güzel gözle hiç bakmamıştım doğrusu tebrikler
'Haykır sevgimi,hisara bakan köprü üstünden'
bu güzel dizelerin yazarına başarılar dilerim.
Senden her ayrılışımda,
dolmuş gözler bırakıyorum arkamda.
İstanbul;
Kaderim yazıldı, sıkışık sokaklarında..
Yine bir ayrılış akşamında,
bir daha dönmemek üzere gittim.
İstanbul;
Ciğerlerim yakılıyordu, yanan ışıklarında..
Kahreden ayrılık bir sembol,
Ağıtlarım yaşıyordu topraklarında.
İstanbul;
Sevdalarım kaldı, nazlı gerdanında..
Nice sevgiler, nice aşklar tükettim;
Ne kahredişler kaldı, ne de yalvarışlar.
İstanbul;
Ayak izlerimi taşıyorsun, yıkılmış surlarında..
Kapından her atılışımda, dalından koparıldığımda;
Ağlayan gözlerimi götürüyorum yanımda.
İstanbul;
Hıçkırıklarım yankılanıyor, kararmış semanda..
Senden uzak geçen uykusuz gecelerde,
Yakarışım sana değil, kederlendiğim bir kula.
İstanbul;
Martıların cilvelerini özlüyorum, kaynaşan sularında..
Düşlerimi yıkıyorsun, düşlerimi ısıtıyorsun.
Onu düşündüğüm, seni hatırladığım anda.
İstanbul;
Kaybettiğim canımı, hayatımı borçlusun bana..
05.01.2007 15.00
Kamil Çağlar
Umman bakışlarıyla özlenen bir sevdadır istanbul.. kaleminize sağlık..
selam ve dua ile..
İstanbul denilince akan sular durur!
SİZ GİBİ BİR İSTANBUL AŞIĞININ YORUMU BENİ ONURLANDIRDI...SİZ İÇİN İSE YORUMA GEREK YOK...
Ey insan çeşidinin eşsiz şehri
Herşeye şahit olan istanbul
Ancak böyle anlatılabilirdi İstanbuL ve anlatımıŞsınız...TebriK ediyor,saygılar sunuyorum...
Merhaba, mesaja izin vermediğiniz için burdan yazmak zorunda kaldım.. Birçok şiirinizi okudum ve gerçekten merak ettim; yazılarınıza şiir havasını, değerini nasıl veriyorsunuz sizce? Yoksa öyle bir kaygınız yok ve sadece anlık hislerinizin istemsiz akışını mı paylaşıyorsunuz bizlerle..? Üzülerek söylüyorum ki bir çoğundan çok başarılı denemeler çıkar bu şiirlerin.. Sanırım kırıcılaştım ama söylemeden de edemezdim...
İyi günler
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta