Pek şirin oluyor İstanbul un çehresi.
Hatırlayanlar bilirler, o erken saatleri.
Hani keskin bir zil sesi ile uyanır ya.
Bin bir küfürle kalkarken akrebine, yelkovanına.
Gerek yok anlamaya nasıl giyindiğini,
Tek bilinen şey, sokağa atmak kendini.
Her yer karanlık, henüz altı olmamış,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Şiirinizdeki satırlar harika......söyleyecek söz bulamıyorum.
EYVALLAH ÜSTADIM.
DUYARLI BİR SESLENİŞ, GÜZEL TEMALAR...
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
Sıra sıra otobüslerin, tiryakisiyim dumanına.
tiryakisi oldum bu acıların ülkesine, yaşam olupta soluk almak neye nasıl bakmak, yaşamın içinde ölümü tatmak, neye nasıl bakacaksan artık....
selamlar Hocam yüreğine sağlık,yine döktürmüşsün yani,şaire selam olsun,büyük ustaya...
Hele de cadde ve sokakları daralttılar bu sene.
Normal olarak yarım saatte gidilecek bir yere biri buçuk saatte ancak ulaşabiliyorsunuz.
İstanbul'un en büyük çıkmazı TRAFİK.
Necdet bey sabah halini çok net anlatmışsınız.
Kutlarım.
Selam ve saygıyla.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta