İstanbul Rüzgarı Şiiri - Denizhan Yıldızan

Tarih fışkırır baksan her bir yerinden,
Rüzgarın ılgıt ılgıt ağlar derinden,
Okur dinlerim kalan masal perinden,
Kelimem anlatmaya yetmez İstanbul.

Bir karış toprağına asla kıyamam
Özleminle yaşarım sana doyamam
Muhteşem görüntüne emsal bulamam
Anadolu, karşı hiç fark etmez istanbul.

Emirgan'dan Beykoz'a yeşil korular.
Tarabya'dan seyreyle, başkadır sular.
Korumazsak laleni, gülünü solar.
Çamlıca'da bülbülün ötmez İstanbul.

Adalar'ı Moda'yı herkes bilirken,
Dünya artık tanıyor duyan gelirken
Gelenlerse dönmüyor, kalmak dilerken
Bırakıp da bir yere gitmez İstanbul.

Toprağın altın deyip koşup geliyor,
Her köşeni görenler şaşkın kalıyor,
Asya'dan Avrupa'ya yollar oluyor,
Aşkın öyle yer etmiş bitmez İstanbul.

Köprülerin dizilmiş inci gerdanlık,
Sana olan sevgimiz değil bir anlık,
Aydınlanır görenler, gider karanlık,
Seviyorum demek az, yetmez İstanbul.

Yeditepe üzerinde başka var mı bul,
Fatih'in surlarını sağlam yapan kul,
Neler yazıyor bakın hayatı okul,
Yüzyıllar bilmeceni çözmez İstanbul.