Hayellerimdeki Şahenşah'ı zincire vuran sen misin İstanbul
Ne zaman bıraktın gökdelenlerinin ayaklarına surlarının yalnızlığını
Ben de isterdim kim bilir kaç karanlığımı gökyüzünde bulmayı İstanbul
Nasıl kabullendin insanların sadece günlük telaşlarında varolmayı
Kül boyalı pencerenden bakan bir çocuk gördüm İstanbul
Rüyalarına girdin gireli unutmuş kaldırım taşlarında oyuncağıyla oynamayı
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
