Ey oğul ! İstanbul rüya şehirdi
Nizamım bozuldu soyum evrildi
Kartpostallardaki gördüğün şehir
Şehrin ortasından geçerdi nehir
Devirdiğim kral dengim değildi
Huzurumda duran başı eğildi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta