İstanbul’u ağlıyor gözlerim.
Oturmuş uzak bir kentin,
Yabancı insanlarıyla;
İstanbul’daki yıllarımı özlerim.
O canım kentte,
Ne ağaç kaldı ne taş…
Güzel olan nesi varsa İstanbul’un
Fareler gibi kemirdiler arkadaş.
İstanbul bensiz,
Ben İstanbul’dan çok çok uzak
Gel, özleme İstanbul’u şimdi…
Eski günleri anımsayarak.
İstanbul’u ağlıyor gözlerim.
İstanbul'a uzanıyor ellerim.
İstanbul dilini konuşur dillerim.
Ah İstanbul ah, ben nasıl gülerim?
İstanbul beton oldu kaldı.
Acıdır aklımda, ruhumda, tende.
Binlerce yıla meydan okudu İstanbul
Oradadır bütün dünya, mavi gözlerinde…
Kayıt Tarihi : 4.8.2015 10:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Semiz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/04/istanbul-ozlemi-9.jpg)
şair bir taraftan da rant uğruna talan edilen
İstanbul için sitem ediyor,
anlaşılan eski İstanbul özlenen,
yüreğinize sağlık hocam.
özgün bir gönül sesi, teşekkür ederim;
Kutlarım Talat Hocam .
TÜM YORUMLAR (15)