Şimdi İstanbul’da olsam
Üsküdar’daki evimize varsam
Beyaz kapılı evimizin
Kapısını çalsam
Annem,ah annem!
Kapıyı açsa
Üsküdar çiçeklerle dolsa.
Salacaktan gemiye binsem
Yanımda sen olsan
Kız kulesine el sallasak
Yavaşça birbirimize sokulsak
Ellerini ellerime alsam
Beşiktaş güllerle dolsa.
Taksime iki bilet alsak
Şaşırsak Nişantaşı’nda insek
Şişli’ye kadar yürüsek
O gün bir bahar günü olsa.
Beyoğlu karanfillerle dolsa.
Gemiler,trenler hep seni getirse
Odalardan ut sesleri yükselse
Sen kanun çalsan ben keman
İçeriye Udi Hırant girse
Dansetsek Itri,Hırant,sen
Ve ben..
İstanbul çiçeklerle dolsa.
Gurbet acısı yüreğimi dağlıyor
Acele bir telefon bekliyorum
Sen gelmesen ben ordayım
Sultanahmet’teki tek taşın altındayım
Ya gel,ya beni de al
Sensiz bu çiçekler solar
Sensiz bu dünya bir hiç.
Kayıt Tarihi : 24.3.2010 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/24/istanbul-ozlemi-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)