İstanbul onuda kendine benzetme

Yine lanet olası bir veda günü daha geldi çattı.
Bu vedalara alışkınım,ilk gün ki gibi acıtmasa da içimi,lakin gözlerim buna alışamadı..
Ayrı kalmaların üzüntüsüyle,kavuşmaların heyecanı,bir güm şu yorgun kalbimi durduracak.
Bende biliyorum er yada geç herşeyin sonu olacak,bizim sonumuzda seninki gibi olmamalı buna izin veremem,olmayacak..
Seni küçümseyimiyorum, aksine saygı duyuyorum,seni uzaktan izlemek başka,seninle yaşamak bambaşka..
Güzelliğin yüzyıllardır dillere destan,birkez seni görünce vazgeçemiyor mest oluyor insan..
Seni uzaktan seviyorum.korka korka,sana hissettirmeden..
Olurda sende beni seversinde,kendine bağlarsın vazgeçemem diye senden.
Ben gidiyorum,kendine iyi bak,tabiki sevgilimede...!
Ona sahip çık,biran gözünün önünden ayırma,kendine baktığın gibi değil,benim istediğim gibi bak sevgilime.
Önce ALLAHa sonra sana emanet,İstanbul onuda kendine benzetme.!