İstanbul'u gördün mü yar
Ağladığım sokakları karanlıklar sarıyor geceleri,
Bitmiyor sessizliğin dansıyla sensizliğin bakışları arasında yıldızlar
Kaldırımlarda sabahladığım günlerin özlemi bir yanımda
Bir yanımda boş şişelerde kalan bir kaç damlanın tiryakileri
Mehtabına dem vurmuşum, yollarına ser koymuşum senin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
