İstanbul Olurum Şiiri - Serkan Yavuz

İstanbul'u gördün mü yar
Ağladığım sokakları karanlıklar sarıyor geceleri,
Bitmiyor sessizliğin dansıyla sensizliğin bakışları arasında yıldızlar

Kaldırımlarda sabahladığım günlerin özlemi bir yanımda
Bir yanımda boş şişelerde kalan bir kaç damlanın tiryakileri
Mehtabına dem vurmuşum, yollarına ser koymuşum senin
Diyar diyar uzaklardayım şimdi,
Bir özlemin var ki yüreğimde
Senin o deniz kokunun yerini dolduramıyor hiçbir şehir
Senin o bitmeyen hasretini hiçbir güzel göz veremiyor yüreklere

Ağlasam şimdi, haykırsam buralardan
Ah o Galata'dan duyulur sesim, Kız Kulesi bakar usulca
Hisarların soğuk ama geçmiş kokan duvarlarında dem bulur,
Boğazın o çilekeş ama heyecan yaratan seyrinde hayat olurum

İstanbul olurum her günde
O telaşlı ama güzel sabahlarda doğarım
Güneşi Anadolu Kavağı’nda karşılar
Adaların o birbirini kıskanır bakışlarında uğurlarım

Bir gün mavi olurum boğazda, bir gün yeşil Çamlıca da
Bir demli çay Salacak’ta
Dünya bir olsa da karşımda
İstanbul olurum ben
Her vapur çığlığında

Martıların çığırışlarında simit kokar ellerim
Bitiremediğim günlerinde güneş olur gözlerim

Seni yaşıyorum ben İstanbul
Bir resmin var ki içimde
Konusu bitmeyen mazinle güzelliğin
Ve gözlerimde hasretinle dolan benliğim...