İstanbul Ölür Kollarımda..

Geceler büyür içimde
Sanadır tüm şiirler
İsyanım
Haykırışlarım sana
Mahsunluğum gözlerinde
Hangi tebessümü salsam getirir seni
Hangi hoyrat aşka dair
Hangi ateş yakar beni
Ayna da bakamadığım tarafısın yüzümün

İstanbul ölür kollarımda
Söner tüm ışıkları
Issız, uzun sokaklar sarar etrafı
Bir de yaprak dökmüş ağaçlar
Bilmez misin uykum tarumar
Bilmez misin zehir zıkkım düşler
Derdime Ayasofya ağlar
Bilmez misin
Ey Yar...

Birkaç yıldız yanıp söner avuçlarımda
Dilimde türküler
Yüreğim elimde
Tel tel saçların takılır ufkuma
Umudum kafdağı ardında gizli
Nedir, nedendir bu kara yazgı

Hayaller can çekişir koynumda
Sırılsıklam
Gözlerimde dillenir binlerce vurgun buyruk
Sabahıma çiğ düşer
Sisler sarar odamı
Yanar, yıkılır, talan olur şehirlerim
Hangi mavzer dindirir
Dinmeyen acımı
Hangi bıçak kanatır
Akıtır sensizliği içimde
Hangi rüzgar savurur seni bana
Ey Yar
Hangi rüzgar

Ey alnımın değişmez yazısı
Ey göçebe yanı sevdamın
Yarım kalmışlığım
Yetimliğim sevdaya dair
Sanadır bu suskunluğum
Sanadır yakılan bütün feryatlar
Bilmezmisin gece yanar
Bilmezmisin güneş kanar
Çınlatmaz mı kulaklarını
İçlerden kopan çığlıklar
Bilmez misin
Ey Yar...