İstanbul Olsam Şiiri - Kadir Kaygısız

İstanbul olsam yolunu gözlerdim.
Yokluğunda özlerdim.
Geldiğinde ilkbahar olurdu.
Gittiğinde sonbahar.
Yaprak dökerdim, adımların uzaklaşırken.
Akıtırdım gözyaşlarımı tüm sokaklarıma.
Aşkımı ilan ederdim insanlar selden kaçarken.
Geldiğin gün ise gülümserdim.
Güneş açardı, bahar gelirdi tüm caddelerime.
Öterdi kuşlar ağaçlarda cıvıl cıvıl.
Mutluluğun sen olduğunu kanıtlardım böylelikle.
Rüzgarlar sert eserdi sen yokken.
Alabora ederdim tüm tekneleri.
Dokunmasın caddelerime senden başka tek bir insan.
Yaklaşmasın, çıkmasın sokaklarıma.
Savururdum senden başkalarını.
Sen gelsen durulurdum.
Yumuşak eserdim.
Çünkü sen gelirdin.
Ben gülerdim.