02/03/2002 Istanbul/ Umraniye
Uyandığımda ortasındaydım şehrin,
Ortasında kaldım bir bilmecenin,
Karanlık bir sokak, aydınlatan sokak lambası,
Seyrediyorum yıldızları yarı baygın.
Düşüncelerimle konuşuyorum,
Bu güzel şehrin her semtinde,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta