Istanbul Olsam (2) Şiiri - Hakan Baltacı ...

Uyandığımda ortasındaydım şehrin,
Ortasında kaldım bir bilmecenin,
Karanlık bir sokak, aydınlatan sokak lambası,
Seyrediyorum yıldızları yarı baygın.

Düşüncelerimle konuşuyorum,
Bu güzel şehrin her semtinde,
Yaşadığımı daha çok hissediyorum,
Dalgaların kıyıya vurduğu her seferde.

Hayalim senin gibi olmak İstanbul,
Eşsiz benzersiz ve kusursuz,
Herkes beni değerli bulsun,
Bu beni yaşamda tutan umudum.

Keşke sen olsam,
Tek isteğim bu haddizatında,
Senin kadar asil kalabilmek,
İnsanları kusurlarıyla addetmek.

Gece boyunca koşuyorum,
Cennetten bir parça her köşen,
O revnaklı boğazına doğru,
Dur duraksız her sefer.

Parıldıyor yıldızlar, namütenahi gökyüzünde,
Onlar bile hayran senin eşsizliğine,
Hayranım tarihinin derin gizemine,
Aşığım gece esen rüzgarının serinliğine.

Sen bir toprak parçasından fazlasısın,
Yeşil Sütun gibi bir kalbin var,
Bunca yıl insanları ağırladın,
Dini, milli, ırki değerlerine bakmadan.

Sen olmak istiyorum, senden bir parça
Belki şimdi değil ama katılacağım bir gün toprağına,
Bir gün kavuşacağım hayallerime ve umuduma,
O güne dek esen kal İstanbul ve tut beni ayakta.