İstanbul Ol Şiiri - Bülent Sancal

Sana övgüler düzmeyeceğim İstanbul,
Ruhunu okşayacak sözler duymayacaksın,
Ve;
Sana aşık olmayan tek kişiye tanık olacaksın…

Mutsuzsun;
Yüreğinde sarhoş sevgililer dolaşmakta,
Kalabalık ama yalnızsın.
Kahretmektesin bu ruhsuzlar güruhuna
Elbet anlayacak biri diyorsun,
Dokunacak mavi saçlarına,
Ve okşayacak Haliç’e uzanan ellerini,

Bekliyorsun;
Anadan uzak,
Anadolu’dan ayrısın
Kırmızı karanfiller saklamaktasın koynunda,
Kokusu ellerine sinmiş…
Yedi tepede türküler söylüyorsun,
Duydum ki beklediğin gelmeyecekmiş…

Ağlıyorsun;
Sen, adına şiirler yazılan sevgili,
Ve toprağına umut ekilen,
Bir padişah eteğini,
Kirlettiği çamurla şereflendiren.…

Şimdi kendin olma zamanı İstanbul!
Ya benimle İstanbul’da kaybol,
Ya da İstanbul gibi ol…