İstanbul Newyork otelinde bir çocuk.
Bekliyor yalnız odada morali bozuk.
Yaşadığı acılar karşısında dili tutuk.
Sevgi ile ısınmamış kalbi soğuk.
İstanbul Vatan caddesinde bir otel.
Yalnız bir odada her şey ona el.
Çal kapısını ona umut ol gel.
Gözyaşı akar , dindir olmasın sel.
İşte bir genç gidiyor Vatan caddesi.
Üzerinde karlar karanlık gecesi.
Yok onun İstanbul'da yaşamaya hevesi.
Bitirmişler, kalmamış yaşam neşesi.
İstanbul yaşıyor milyon öykü,masal.
Oyun istiyorum otelci kapımı çal.
Yüreğimde sevgi çok gel al.
Otel odasında yalnızım,korkum git azal.
Otelin dört duvarı tanık.
Kalmışım odada yalnız yanık.
Anasız babasız yüzü asık.
Bekler yüreğim şefkate açık.
Kayıt Tarihi : 29.5.2018 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küçükken yalnız kaldığım otelde hissettiklerim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!