İstanbul Nerede Şiiri - Özlem Saba

İstiklaldeyim.
Asmalı mescitte.
İstanbul'u arıyorum!

İstanbul nerede?

İstanbul'u soruyorum.
denizin tutkuya küsmüş rengine.
martıların son kanat çırpışına,
üzerlerine abanan firavun bakışlara aldırmaz,
mahzun minarelere.

İstanbul'u soruyorum
gök kubbeye.

İstanbul nerede?

güneşin bile yenemediği
şu kasvetli koyu griliklerden kurtulup
varsam bir Haliç'e,
soluksuz maviliklere.

gülmeyi unutmuş çehrelerden.
korkulu, ürkek ceylan bakışlardan.
umudunu yitirmiş,
huzuru tüketilmiş heveslerden kaçıp
varsam diyorum bir Pierre Loti'ye...

közlenmiş kahve kokusunda dinlensem.
demlense gönül çayım.
tazelensem...

çıkarsam insanlığın tüm günahlarını
Ayasofya da.
el açsam üç kuruş mutluğa insanlık için Sultan Ahmet'te.
dayasam bir sırtımı Galata 'ya,
Kızkulesi'ne...

unutulmaya yüz tutmuş sevdaları anımsasam.
çeksem içime.
canlansa gözlerimin önünde yeniden.
aşıklar mezarlığı dirilse...

bulur muyum seni İstanbul.

tarifine göre Sinan'ın,
haritasına göre Fatih'in
sevdasına göre şairlerin.
evet ben İstanbul'dayım da!

soruyorum herkese
İstanbul nerede?

o, eski İstanbul nerede?