İstanbul...gerçeklerin yalanlara karıştığı büyük şehir...sevdiklerimi yutan ama kavuşmamıza arasıra izin veren girdap...istanbul nerdesin yada ne kadarsın? kim anladı ki bu güne kadar? her ağlayan ve hiç kopulamayan şehir...seni mi seviyorum, içindekileri mi? dünyanın en yalnız şehri...içindekileri saklama bizden ki sadece üzülmeyelim yüzünü görünce...şehir yüzlü aşıkları al yine götür kendine...kendi cennetine...ayır onları diğerlerinden...farklı olduklarını yaşat...hissetir sevdayı...avuçlarını doldur bembeyaz güllerle...
İstanbul, sev beni ne olur! ! !
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta