Çocukluğumda,
yıldızları toplardım gökyüzünden.
sık sık yutulsamda oyunlarda,
her akşam
binlerce olurdu yıldızlar.
Büyülü gibiydi gece
ve gökyüzü,
ben aldıkça artıyorlardı
Yıldızlar.
Düşünürdüm,
yutulduğum yıldızları kazanan çocuklar
yeniden gökyüzüne mi saklıyorlardı onları,
yoksa yeniden paylaşmak adına mı
atıyorlardı
onları gökyüzüne.
şimdi,
İstanbul'mu uzaklaştı gökyüzünden
yoksa,
artık onları yerine asacak çocuklar mı kalmadı.
nereye saklanır yıldızlar?
nereye saklanır düşlerim?
sen hiç yıldızlarla oynadın mı?
cebine yıldız doldurup
kanatlandın mı gökyüzüne,
biz çocukken sımsıcak düşlerimiz vardı
ve gaz lambası ile aydınlanırdı evimiz
devasa sokak lambalarımız yoktu
belkide bu yüzden yıldızlar sarardı geceleri bizi,
bu yüzden hıçkırıklarımıza katardık AYDEDE'yi,
şimdi
sokakların ve şehrin parlak ışıkları altında
kaybettik yıldızları ve geceyi...
belki de
İstanbul uzaklaştı gökyüzünden
Kayıt Tarihi : 2.12.2003 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cebine yıldız doldurup
kanatlandın mı gökyüzüne... Bence o icimizdeki cocuk, o Istanbul uzaklasmasin hic bir zaman....
kaybettık cocuklugumuzu
ve garıp
Istanbul' u
sevgıyle kal daıma,
TÜM YORUMLAR (11)