* İstanbul Metrosu'nda *

İstanbul Metrosu’nun gümüş rayları gıcırdadı acı acı
Bir iki derken, beş sefer boşaldı vagonlar tek tek
Merdivenlerden aktı insanlar, yoktu beklenen yolcu
Bekleyiş halkasında; aşık bir kadın, biraz da ürkek
Adımlar bir ileri bir geri, titredi beden hopladı yürek!

Metronun duruş sesi yayıldı, yolcular aktı yeniden
Kimler inmedi ki, sıra sıra yürüyen merdivenden
Buruk gözlerden, yorgun yüzlerden bir dizi insan...
Bekleyiş halkasında; aşık bir kadın biraz da ürkek
Koşarak kucakladı yari, titredi beden hopladı yürek!

Sığar mıydı birkaç saate, biraz sohbete bu heyecan
Sevgiler aşklar tutuşurken, keşke dursaydı zaman
Bakışlarda sevda, gönüllerde saadet vurgulandığı an
Bin bir sunuş halkasında; aşık bir kadın biraz da ürkek
Şaşarak kucakladı yari, titredi beden hopladı yürek!

Bazen otobüs, tren, metro, vapur, uçak getirir yari
Bazen de tüm çırpınışlara rağmen alıp götürür yari
Anılar zinciri kayda geçer; onca aracın onca seferi
Gözler yaş halkasında; aşık bir kadın biraz da ürkek
Ağlayarak uğurladı yari, titredi beden hopladı yürek!