İstanbul'lu Aşkıma Şiiri - Erol Gümüş

hayat ne sevgimi degiştirebilecek
nede sevgimi yok edebilecek
inan bana sevgilim unutmayacagım
ne zaman unutturmaya yetecek
nede ben unutacagım

aşkımızın filizlendigi osıralarda
şimdi seni arıyor seni soruyorum
beraber gezdigimiz o sokakta
oturdugumuz o bankta
şimdi seni bekliyorum

belki benim yoklugumda sende orada beklersin
ama beni gelmedi diye üzülme
yanında olmasam sesimi duymasanda
ben yanında olacagım
kulagına seni seviyorum diye fısıldayıp
dudagına hafif bir öpücük konduracagım

hani buluştugumuz o kafe hatırlarmısın
seni hergün orada bekliyorum
soruyorlar'kimi bekliyorsun hergün' diye
''AŞKIMI YASEMİN'imi''diyorum sadece

acaba sanada sorsalar
''Erol'u bekliyorum'' dermisin
onu ve aşkını hiç unutamadım dermisin
beni herzaman bekleyecegini söylermisin
umarım söylersin istanbullu aşkım

ben sensiz bu guırbet ellerde
senin sevginle ayakta duruyorum
senin yanında bile sana özlem duyan ben
bilmiyorum bu ayrılıga nasıl dayanıyorum

inan bana sevgilim aradan yıllar geçti
kimi seviyorsun diye sorsalar
hiç çekinmeden gururla bagırarak
'yasemin'i seviyorum' derim
çılgınlar gibi sevinerek
diyorum ya seni bana hiçbir güç unutturmayacak
'İSTANBUL'LU AŞKIM'

(22/12/2003-HAVZA-SAMSUN)