İstanbul'la Dertleşmek / Kalabalıklar

…ve kalabalıklar başdöndürücü

İhtişamlı saatleriyle yaşlanmış bilge şehir

İstanbul mütebessimdi

İnsanlar gidiyor insanlar geliyor insanlar telaşlı

Acaba kalabalıklar neler gizliyor…

Bizi yalnız bıraktılar
Önce geçmişimizi sonra ümitlerimizi çaldılar
Bizi şifasız bıraktılar
Hepimiz birdik önce
Dağıldık dağıldık
Gittik orta yerde bencillikle dertleştik

Mermerin sabrını sınar ihtirasla su
Nasıl kabuğu kırılır nasırlı fikirlerin
Anlamak zordu niçinlerin nereden doğar doğrusu
Beyinlerinde çiğnedikleri bihaber heyulalar
Tozdan yabancıların rüzgarla macerasını dinledik
Beyhude yaşantıları bir dizi gizli alamet

Ben yalnızlığımı kalabalıkların ateşinde demledim

Maviden yeşile bir raksın hoş edası
İstanbul kıvamında şarkılar salınıyor
Kasvetli evlerin pencerelerinde manolyalar gülümsüyor
Dalga geçiyor serçeler minik bedenleriyle
İhtarları sanırım damarlarımı patlatacak
Bulutlar bir yangına gider gibi telaşlı
Deniz sevgilisinden ayrılmış kadar ürkek
Bodrum katlarında tükenen ağlamaklı hayatlar
İnadına uzayan uzadıkça küçülen gökdelenler
Havada keskin bir benzin kokusu
Deliren trenlerin siren sesleri
Uslanmaz hayallerin hastalıklı korkusu

Alkollü ve sakallı insanlar umursuz
Bir bohem hayat salıncağında yaşarlar
Gecenin siyah elbisesini giymişler
Gayrısı hayatın vazgeçmişlik kefesinde
Kuytu sokakların sefil bekçileridir onlar
Şahane bir Neyzen boşvermişliği taşırlar
Kâh süzerler geçmişi kâh aç kâh tok
Uhrevi alemlerden imbik imbik taşarlar

Şulesi sızılardan doğan ne güneşler izledim

Öldürmede uzman ölmede cahil bir gümrah vardır
Pos bıyıklıdırlar bazısı küflü benizli
Kocaman elleri bazen avuçlar başlarını hislice
Dertlerini paylaşamazlar hani ya
Ağlamaz ağlatır sevmez sevilirler o cinsten
Bilmezler güneşin ve ayın hikmetini
Meçhul yaşantılarının kıymeti mukabilinde
Şarapla yıkanır şarapla kirlenirler

Beriden sesler yuvarlanıyor fena yakıcı

Sultanahmet’te meraklı turistler gezer
İhtişamın mesajını alamamış şaşkın gözler
Kimbilir boşluklarında ne hazin titremeler
Haberciden habersiz sıfatlar yakalanır duvarlarda
Bazısı yokluktan sıkılmış dualar bekler
Bazısı şifa bazısı kısmet bazısı mevki bekler
Bahçesinde asırlık ihtiyarlar oturmuş ezanı bekler
Bir başka alemi özler imalı sözler
Bir uhrevi şenliğin çıplak gülümsemesidir
Gönüllerden fışkıran ziyasıyla siner bedene
Cennetin bahçelerinden miskler süzülür

Günahkâr mısralarda kahkahalar fena tehditkâr

Minik elleriyle mendil satan çocuklar
Kocamış avurtlarında saatleri çiğneyen hamallar
Şu şoför şu aylak şu feci bakan fahişe
Şu manidâr dilenci şu korkunç sesli eskici
Halinden memnun kapıkulu yalakalar
Semiz tellaklar sefil hırsızlar şirin tezgahtarlar
Varisli ayağını sürüyen emekli büyükelçi
Çoktan sözü dinlenmez olmuş zavallı eski albay
Kendinden haberi yok konuşkan kapıcı
Mahalleye tüneyen yapışkan satıcı
Hepsi bizim hepsi biziz hepsi biz

Beynimin aynasında örümcek ağları fena davetkâr

Zengin beyzadeler ihtişamlı eski konaklara yuvalanmış
Bilmezler ademin ne çileler yumağında yoğrulduğunu
Asırlardır aynı renkte yaşarlar adil paylaşımlarında
Kümelenmiş kıymetli rüyalarında saltanat haykırır
Limanlarına ulaşılmaz keyfiyetleri malum efsunludur
Betondan dişleri umarsızca çiğner ahalinin ruhunu
Ki beyazdır onlar bembeyazdır siyahlara inat
Muaftır cümle şikayetlerden ırak safahatlarında
Surlarında büsbütün imkansız imkanlar örülüdür

Kandiller güneştir eski gecelerin kayık sefalarında

Eski İstanbul nerde eski insanlar nerde
Düşerim payitahtında bambaşka bir derde
Sen İstanbul sen bir hansın hiç eksilmeyen
Yolcular gelir geçer yolcular gelir geçer
Hepsi sana bağlanır meşum ürperişlerle
Sen ki tükenmez bağrında güneşinle yakarsın
Sen ki hep mağrur sen ki hep canan
Perdeleri yok pencerelerden bakarsın

Her günahta ayrı bir zevk gizlenmiş

Kalabalıklardan bir millet doğmuş asırlardır

Şahididir İstanbul

Her sahnenin arkasında hep aynı dekor

İstanbul mütebessim

Siyah aynı siyah beyaz aynı beyaz

Eylül 2007