Kasvetli metropol havası,
Lanetli gürültüsünü çarptı,
Ruhum çarpıntılı..
Hoyrat otomobil kornaları,
Temizlikten de geçmiş,
Günaha doğru,
Kulaklarımı tırmalamakta..
Birde insanlık kalmamış,
İnsana değer biçilmiş,
İnsanların değer biçilemeyecek,
Ederi olmayacak kadar,
Asil olduğunu bilmeyerek..
İstanbul küsmüş,
Yüreği parçalanmış,
Nankör halkına;
Kıymetini bilmeyerek,
Betonlaştıran aç gözlülere..
Kayıt Tarihi : 28.8.2009 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!