İstanbul - Kuşlar Şiiri - Metin Soydeveli

On beş milyon içinde yaşar
Bir o kadarı gelir geçer senden
Tabii ki; en çok sen görülecek,
Sen konuşulacak ve sen yazılacaksın
“Ah Güzel İSTANBUL”

Tabii ki; en güzel güfteler sana yazılacak
Sana yapılacak bestelerin en güzeli
Sende yaşanacak, aşkların en güzeli
Sana yazılacak şiirlerin en liriği
“Ah Güzel İSTANBUL”

Kaç kişi görmüştür, Dağ Marmara’yı
Kaç kişi duymuştur adını
İlk okula giden çocuk bilir de Marmara’yı
Nereden bilebilsin, bizim Dağ Marmara’yı
“Ah Güzel İSTANBUL”

Hakları da yok değil, seni bilmemeleri doğal.
Saklanmışsın Turgutlu, Bayındır, Ödemiş üçgenine
Sende Kiraz, Kestane, ceviz ağaçları varmış
Asırlıkmış çınarların, çamların, kim bilir kıskanır mı
“Ah Güzel İSTANBUL”

Çayların, derelerin kızılcıklarla doluymuş
Soğuk pınarların, serin yaylaların varmış
Yağız delikanlıların bağlarmış umutlarını
Ayşe’lere, Zeynep’lere, bir de sana
“Ah Güzel İSTANBUL”

Senden çıktığımda gurbet yoluna
Yolun da yol değildi ya! Toz, toprak, duman
Umutlar Kafdağı'nın ardında, aşmak zordu
Oyuk başını, ama düşlerimde sen
“Ah Güzel İSTANBUL”

O çayları dereleri, toprak damlı evleri
Sapanla kuş avladığım yerleri
Ben herkesten çok bilir, çok da severim
Ne işim vardı gurbette, orasıydı yerim
“Ah Güzel İSTANBUL”

Gel zaman git zaman
Kuşlar’ın yolunu asfalt etmişler
Evlerin çatıları da kiremit olmuş
Elektrik de bağlamışlar, ama
“Ah Güzel İSTANBUL”

Yoksulluğu da yenmişsin çok şükür
Çocukluk hazlarımı bulamasam da şimdi
Yeşillerin arasında kırmızı çatılı evlerinle, Kuşlar
Gözüme bir başka güzel görünüyorsun da
“Ah Güzel İSTANBUL”

Kuşlar’da; bülbüller, kuşlar
Gözde, gönülde özleyişler
Ne varsa yine sende var
Kuşlar bir yana, sen bir yana
“Ah Güzel İSTANBUL”