Nereye gidersem gideyim
Yorgun bir İstanbul resmidir yüzüm
sırlara bulanmış bir aynadır her nazarımda
nice saklı gömüt taşır sularında şu dilsiz boğaz
her semt bir öykü bırakır dalgaların aymazlığına
çok sonra anlarım sende yitirdiklerimi
seni solumanın nefesidir dirilişim her yanıkta
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
