İstanbul Künyesi Şiiri - Pınar Erdoğu

Nereye gidersem gideyim
Yorgun bir İstanbul resmidir yüzüm
sırlara bulanmış bir aynadır her nazarımda
nice saklı gömüt taşır sularında şu dilsiz boğaz
her semt bir öykü bırakır dalgaların aymazlığına
çok sonra anlarım sende yitirdiklerimi
seni solumanın nefesidir dirilişim her yanıkta
dört mevsime dağılır kuytu sokaklarının büyülü kokusu
gönül içre bir oyuktur aşk ve savaşla sarmalanmış soylu tarihin
onulmaz bir yediveren çiçeği oluverir baharın uyanışında
ebruli bir resimdir hangi tepesinden baksan
herkes duydum zanneder puslu rüzgarlarıyla fısıldadığı gizini
oysa aldanır kim çözdüm sandıysa bin yıllık bilmeceyi.