İstanbul kokuyor Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Yoldan geçerken aldığım Ortancalar,
İstanbul,İstanbul kokuyor.
Kulağıma gelen,şu lirik müzikte
Nota, nota İstanbul yankılanıyor.
Vitrindeki kartpostal İstanbul bakıyor gözlerime.
Hançerler sokuyorlar özlemlerime
Bu şarkı, bu fasıl,velhasıl her yer,
Her şey bugünlerde yine,
İstanbul görünüyor gözlerime.
Karşıdaki kız ne kadarda benziyor ona
Mavi gözlerinde İstanbul açıyor
Yine ne oldu ki bana içim coşuyor
Yine o çocuk, içimde,ki çocuk sa cami önlerinde,
Elinde bir avuç darı, uçarı mı uçarı
Sevinçli, heyecanlı, mutlu.
Bu kez kısa kes ey amatör
Dedim, dedim de, İstanbul,
Sığmıyor ki sayfalarıma içim,de içime.
İşte bir cami, bir Mevlevihane
Ne olursan ol gel diyor yare
Aradığın huzur burada.

Bodrum Nisan 2008