İstanbul Kokardı Gözlerin

Sahile gidiyor musun yine yalnız başına
O eski vapura biniyor musun hâlâ
Bir simit alıp yarısını yedikten sonra,
Kalanını kuşlara atıyor musun arada

Güzeldi beklemek seninle,
Bir ikindi vakti Kadıköy İskelesi’nde
Bir dalga sesinde bir vapur ezgisinde,
Sen gözlerini yumardın her martı ötüşünde

Ne güzeldi biraz boş vermek seninle
Bir akşamüstü Kız Kulesi’nde
Gökte ay ışığı, yanımda mahcemalinle
Diz dizeyken bir de göz göze gelmek seninle

Rüzgâr değerdi saçlarına eski bir şiirden,
Üsküdar burcu burcu kokardı seninle birden
Herkes İstanbul kokuyor bilirdi ama;
Ben bilirdim, bütün rayihası sadece sendi İstanbul.

Kafiyeliydi hani şehrin ışıkları,
Bir gece vakti Boğaziçi’nde
Sen öylesine gülümserdin,
İstanbul çukur çukur düşerdi yanaklarına.
İstanbul bir şiirdi, herkes böyle bilirdi ama;
Ben bilirdim, her hecesi sadece sendi İstanbul.

Bakışların biraz nemliydi ve yorgundu artık İstanbul
Oysa yaşamak güzeldi, şehir güzeldi.
Sen, öylesine güzeldin.
Sen İstanbuldun, İstanbul kokardı gözlerin.

Şimdi ben cebimde yırtık bir tren tarifesi
Avuçlarımda hâlâ sen kokuyor.
O son kez bakışın hiç gitmiyor gözlerimden
Sen İstanbuldun, İstanbul kokardı gözlerin.