İstanbul Kızı 1 Şiiri - Mehmet Ali Durmuş

Minik, tatlı, şımarık kız
Gözlerinden gülümseme eksik olmasın
Şayet sönerse bir gün feri
Gelir tüm dünyayı kundaklayıp yakasım

İstanbul'dan yolunu gözlerim
Nice gafletlere düşmüşüm
Saat kulesinden bir çizgi çekip
Kalbinin ortasına götürmüşüm

Doğrusu sensin, biliyorum
Rastlantı değilsin, görüyorum
Sadece sana kalbimi açıyorum
Bir an önce geleceğim olmanı istiyorum

Bir an önce yanımda görmek istiyorum
Üzerine kırık kadehleri kaldırıyorum
Şen şakrak bir gülüşü özlüyorum

Görmediği bir gülüşü nasıl özler insan
İlk zamandan beri kalmadı ne tertip ne nizam
Olması gerekenden katbekat yüksekte hizan
Değil gözden ırak, gönülden Bağdat, kalpten Fizan

İstanbul'u uzaktan gözlerim
Şehrimin tadı tuzu kaçmış
Hakikaten bu şehir tek kişilikmiş
Sen yoksan iyiden iyiye yalnızlaşmış