Kar yağdı İstanbul’a
yağmadığı kadar,
ve daha bir güzel gösterdi
bu murdar kenti.
İki günlük karın ardından
top oynamak,
ne keyifli olurdu
şu iz değmemiş koca sahada.
Hayal edince,
bir futbol topunun
peşinden koştuğumu,
döndüm çocukluğuma birden.
Dar sokaklarda
dört büyük taştan kurulurdu kaleler,
ve üç kişi takımlar,
koşardık,
bir dikenin bile patlatabildiği topun ardından,
imrenerek
kendi sahasında
oynayan çocuklara.
Başka İstanbul da var,
herkesin bir İstanbul’u var,
ve İstanbul götürür insanı başka âlemlere.
İstanbul karlar altında
ve ben çocukluğumda.
Şubat 2004
İbrahim TürkKayıt Tarihi : 19.4.2006 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Türk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/19/istanbul-karlar-altinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!