Uyandım bu sabah İstanbulda
Bütün şehir kar altında.
Sokaklar,
Ağaçlar,
Kaldırımlar.
Bugün bütün yollar kar altında.
Özleme,
Hayallere,
anılara giden bütün yollar kapalı.
Penceremden bakıyorum sadece İstanbula
Hayal ediyorum bütün sokaklarını,
İnsanlarını,
Çocuk cıvıltılarını.
Gezmeye başlıyorum içimdeki İstanbulu.
Önce Bahariyede dolaşıyorum utangaç bakışlarımla.
El ele gezen sevgililere bakıyorum
İçimdeki gizli aşkla.
Bir sesle dönüp bakıyorum arkama.
Elleri soğuktan kan kırmızı olmuş çocuğa.
Bir mendil alıyorum.
İçimdeki derin acıyla.
Buz tutuyor.
İçim,
Elim, yüreğim.
Isıtır mı bilemiyorum.
Demli, tavşan kanı bir çay.
Ne güzel olurdu şimdi Salacakta
Kız kulesine karşı.
Bir kuş olup uçmak istiyorum.
İç dünyamdan Dış İstanbula.
Topkapı surlarına konup bakmak vardı.
Fatihin gözleriyle Aya Sofyaya.
Bugün bütün varoşlar kar altında.
Fenerin, Balatın eski rum evleri.
Dışı üstün körü restore edilmiş.
İçi kaderine terk edilmiş.
Yorgo amca, madam Eleni
Kimbilir nerdesiniz şimdi.
Bugün bütün İstanbul kar altında.
Çocukların sevinci var en kuytu sokaklarda.
Bir kardan adam bakıyor.
En sıcak bakışlarıyla İstanbula.
Kayıt Tarihi : 5.1.2009 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
keşke yüreğimizin buz tutmasına neden olan şeyler hiç olmasaydı.
keşke yüreğimizi her zaman ılık tutmayı başara bilseydik.
duyarlı yüreğinize sağlık kaleminizin daim olması dileğiyle değerli şair.
TÜM YORUMLAR (4)