İstanbul Kadar Şiiri - İdris Elibol

Gözlerin,
Gözlerin gözlerimi esarete çektikçe
Ben görmeyi unutuyorum
Sevmeyi İstanbul'dan biliyorum
Çünkü o simsiyah sandığın gözlerin
İstanbul oluyor gözlerimde
Seni İstanbulken seviyorum

Gözlerin,
İki yaka gibi ayrılmışlar
Birisi Anadolu, diğeri Avrupa
Ve ben yüreğimi köprü yapıp
Birinden ötekine geçiyorum
Tut ki sevmeyi İstanbul biliyorum
Çünkü o simsiyah sandığın gözlerin
Beni senken tanımıyor
Seni senken bilmiyorum

Saçların!
O simsiyah sandığın saçların
Bembeyaz martıların uçuştuğu
Masmavi deniz oluyor gözlerimde
Benim olmadığım vapurlar geçiyor
Düdükler ötüyor
Dumanlar tütüyor
Yani ben,
Sevmeyi İstanbul'dan biliyorum
Seni İstanbulken buluyor
Seni senken kaybediyorum!