istanbul Kadar Gùzeldin

istanbul kadar gùzeldin
Oyle gùzeldinki seni ona benzetirdim
istanbulkadar bùyùk a$kimiz vardi der din hani
Varo$lari gibi karanligami gizlendin
yoksa benmi gùzelligine bùyùlendim

Neydi beni bu hallere koyan
kendimden once seni
Senden sonra her$eyi bir kenara atacakkadarmi cok sevdim seni
$imdi okadar sogukki bo$ sokaklari
çoller kadar issiz kala balik lari
Sen sizlik oyle derinki
Karami$ bir gecenin karanligi gibi

yine sen yoksun tek ba$Ima seni arar gibi aradim bo$ sokaklarI
Sen derdinya oturma oturma bo$ sokaklara gelme artIk buraya
Yine geldim ve kadehimde yine sen varsin
Gùnahimda sen,sevabimda sen
Beni attigin ate$leri bir gorsen
aglayamaz gozlerin kan aglar yùregin ama nafile
Bitip tùkenen sonlanmi$ bir geceyi ya$Iyorum seninle
Yine geldim bak,bo$masada,kar$imdaki bo$ koltukta
Elimdeki kadehimde sen varsin diye içiyorum
iyiyim diyemiyorum artik iyi deyilim
Yoklugun varligimi coktan a$ti
Anilarim bu gùnùmù bitirdi gelecegime ta$ti
Goz kapaklarim uykusuzluga ali$tida
Ben sensizlige bir tùrlù ali$amadim
iyiyim demiyorum,diyemiyorum olmakta istemiyorum
Goz ya$i dokùp aglammadim biliyorsun
biliyorsun beni sevdiyede yalvarmadim
Hani tutarken ellerimi birgùn bo$ kalacagini biliyordum
Biliyordumda bukadar koyacagini bilmiyordum