İstanbul Kadar Şiiri - Ayhan Kibar

Sen bana İstanbul kadar yakındın.
Ve ben seni İstanbul kadar çok sevdim.

Gözlerinde Boğazın mavisini görürdüm.
Kokunu Çamlıca gibi çekerdim içime...
Yanımdayken Ortaköy'ü yaşardım,
Ha saçlarının rüzgarla teması,
Ha dalgaların yüzümde mirası..
Emirgan'da çay bahçesinde,
Yudum yudum seni içerdim.
İstinye'de, Bebek'te seni adımlardım.

Sen bana İstanbul kadar uzaktın.
Yaşayamadığım bir türlü..
Uğruna bir ömür koyduğum..
Büyülü bir dünya gibi,
Karşı yakada villalarda yanan ışıklar kadar yakın,
Bir o kadar uzaktın.

Sen İstanbul kadar acımasızdın, hayındın.
Kuralları konmuş bir dünyanın, kırık piyanosuydum ben.
O gece, dudaklarından dökülen her hece,
Balyoz gibi indi tepelerime.
Ve sen toz pembe bildiğin bir rüyada kaybolurken,
Ben İstanbul'u ekledim gecelerime...

Sen bana İstanbul kadar yakındın.
Hiç yaşayamadığım..
Ve ben seni İstanbul kadar çok sevdim.

(2008)