İstanbul, İstanbulsuzları Kusar

(Suavi-Yalı Çapkını Dinlerken Kalemden Akanlar...)
..... xxx
Aç gözlerini taşı toprağı altın şehir’e geldin dediler
Yıllar varki eksilmedi, o ilk inişimde ki şaşkınlığım...
Kazmasız küreksiz, hissiz kalabalıklar, ciğerimi yediler
Ah! Açken, simitsiz, Eminönü martılarına hayranlığım...
.....
Kaç asır bodrum rutbetleri, köprü altlarında güneşsiz
Yılarsın, an gelir içinde ki, bütün çılgın martılar susar...
Rivayet mi, Anadolu kucaklarmış garipleri, vefası eşsiz,
Kabulüm, Zalim İstanbul, İstanbulsuzları çabuk kusar!!!
.....
Hani Bakırköy sahilinden gelip geçen gemileri saymıştık
Araba plakalarından fallar tutmuştuk sokaklarda hani...
Kızkulesi’ne bakarken, Boğaz İçi, Fatih, Yavuz, selamlamıştık
İkimizde de Siyah beyaz perdeli mutluluklar, Yeşilçam’dı yani!!!
.....
Dolu gözlerim serçelere akarken, hüznüme Yalı Çapkını farkıdır,
Hababam Sınıfı, sofrasına sığınınca, gönlüm de tok, karnım da tok...
Adalardan Bir Yar gelir... Eski radyolar da kalmış eski bir şarkıdır,
Yılgın Yağmur’un aynasında sen yoksun, İstanbul yok, BİZ’e umut yok!!!
.....
Kim bilir, kimler bilir, mezar taşına Aşiyanlı yağmurlar yağıyormudur?
Kim bilir kimler bilir, gittiğin o karanlığa benli İstanbul doğuyormudur?
.....
Yanına gelebilsem biliyorum illaki soracaksın; “Yalı Çapkını Ağlıyormudur?”
.....
Dedeoğlu Aşiyansız, 30.03.21 – 14.10 Y.Y.
.............................