İstanbul! İstanbul!
Payitahtım, dermanım, fermanım!
Ruhumun akça mayası,
Gönlümün sır aynası.
Efendisi asil, ruhu gül goncası.
Her taşı bir kitap! Okunası.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta