İstanbul İstanbul.. Şiiri - Kenan Mim Er ...

I-
Görünür gözüme başka biçimde,
İstanbul, kalbimi gömdüğüm şehir! .
Onulmaz yaralar açıp içimde
Şifa niyetine içtiğim zehir! .

Dört duvar zindanda düşler görünür
Sonbahar sapsarı renge bürünür
Sevgi baş tacıdır emekle büyür
Kıtalar arası rengarenk nehir..

II-
Pamuktan bulutlar olağanüstü
Yıldızlar özenle kırpılmış süstü
Devirler değişti her şey yüzüstü
Masallar içine dalasın gelir

Hangi görünmez el haince aldı
Düş hayal dünyası hep bir masaldı
Kaç gün geçti gözüm yollarda kaldı
Sevdasız şehirde ömür tükenir

III-
Gönül bu sitemi yazmazsa olmaz
Sevgi, saygı güven olmazsa olmaz
Gözyaşı bahane,yaş azsa olmaz
Yıpranır taş bile başka ne denir?

Süzülür gemiler boğaz şen şakrak
Milyonlarca köpük iz bırakarak
Çıtır simidine martılar ortak
İçinde yaşayan çocuk seslenir

IV-
Karmaşa hengame yaşlısı genci
Çalsa kapımı bir garip dilenci
Kiminin duası, kimin ilenci
Kalabalık içinde neler gizlenir

Saklıdır kimseye benzemez yüzü
Sinesinde gizler yetim öksüzü
Gece başka güzel, başka gündüzü
Mehtap ay yakamoz raksı izlenir

V-
Eyüp sırtlarında tarih yazılmış
Suskun taş sütunlar neler kazılmış
Beşiktaş Üsküdar maziden kalmış
Devirler üst üste dingin dinlenir

Bahtiyarım senle, şanslı bir kulum
Nereye gitsem de varacak yolum
İstanbul İstanbul,ah İstanbul’um..
Mevsimler orada aşkla şenlenir