Ne zaman senin için şiir vakti gelse İstanbul,
Güzel olan ne varsa sana dair
Bir bir uyanmaya başlarmış uykusundan;
Ay ergenlik çağına girip akşamları
Yakamozuna bakıp dururmuş Adalar’da
Soluyunca mevsimler Çamlıca’da
Baharın mestane havasını ciğerlerine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
