İstanbul hikayesi Şiiri - Nihat İlgün 2

İSTANBUL HİKAYESİ

Uğuldayan bir yolculuktur
Masmavi boğaz sularlında
Rotası belli çılgın dalgalarında
Gruplar halinde inerler Karaköy iskelesinde
Güler insanları bu vapurun
Durmaz seferleri
Yenilerini götürür
Endişeli bekleyiş
Dalgalı sularına bakanlar
Yelkovanda ölür zamanları
Boğazı kaplar kurnası Eminönü vapurunun
Kol kola iner sevgililer kalabalığa karışır
Birileri telaşla sarılır bavullara
Çığlık çığlığa beyaz martılar
Boğazın mavi sularında
Galata kulesi yine kalabalık
Turist kafilesi
Bir bir olta atarlar balıkçılar
Ve
Ben dalarım Haliç’in masmavi sularına
Göz bakar İstanbul manzarasına
Yürek başka diyarda
Belki bir Afrikalının akşam sofrasında
Yada ıraklı çocuğun endişeli bakışlarında
Gözlerim İstanbul masalında
Karanlıkları endişedir bu şehrin
Koşuşur sokaklarda insanlar
Birbirine benzerler bütün insanlar
Deniz fenerler sönük
Ay ışığı yakamozların öpüyordu
Sevgili hasretleri
Kudurtuyordu hislerimi fena
Yorgunluk ofları çeker tersane işçileri
Bir bir iskelede birikir her meslekte çalışanlar
Yoğun bir İstanbul sabahında
Vapurları kıyıda bekler kaptanlarını
Boğazın suları  serin dalgaları kıyıları döverdi
Ve
Her günü aynı bu şehrin
Çilesi değişir insanların
Ezanlar kulağa hoş gelir Ayasofya da
Her günü bir anlam taşır turist flaşlarında

NİHAT İLGÜN