İstanbul He! Şiiri - Hakan Gezik

İstanbul konakları
Akçadır tahtaları
Benim yarim kuğudur
Sapadır bulakları.

Üsküdar'ın kulesi
Dehşet olur sillesi
Yar ne vakit büyüdü
Çifte vurur zerbesi.

Beyoğlu'ndan bu yan
Tesbih sallar dolanır
Yerden bitme ham kızan
Adam olmuş kabarır.

İstanbul'un kargaları
Karadır kanatları
Alam dedim altıma
Külhan olmuş sıpaları.

Dağıttık çifte, çubuğu
Sattık savdık çulu, çaputu
İstanbul he!
Aldın vermedin huzuru.

Bıyığı balta kesmez çerisi
Çiğner geçer karhaneyi
İslambol he!
Susuz götürür meyhaneyi.

Ben mi geldim sana?
Sen mi vardın bana?
İslambol he!
De get oyana!

İstanbul he! İstanbul!
Gelem alam seni
Alam satam seni
İslambol he!

Kime yar oldun?
Zıbarttın beni.
Kodun yanıma
Kahpe feleği.