İstanbul Hatırası Şiiri - Cihan Konca

Bu şehir sana kalsın
Unuttuğunla kal beni
Yeditepe, boğazı, ereni
Her biri sende kalsın
Ne varsa paylaşamadığım
Senden bile kıskandığım
Her şeyim sende kalsın
Gülerek an beni

Bu şehir sana kalsın
Yitirdiğinle kal beni,
Vapurun dumanı, martısı
Simidinin susamı
Balık ekmek arası
Neyi varsa paylaştığım
Her şeyi sende kalsın

Rum’u, Ermeni’si, Roman’ı
Kürt’ü, Çerkez’i, Laz’ı
Aynı ve bir o kadar farklı
Tüm dostlarım sana kalsın
Yalnızlığında an beni

Kalsa da bu şehir sana
Sen pişmanlığınla
Özlediğinle kal beni
Camisi, kilisesi, havrası
Dualarında an beni

An ve an uzağa
Belki de bir tuzağa
Sıcağından soğuğa
Senden göç ediyorum

Çiviyi çiviyle sökmeye
Aşkı aşkla silmeye
Başka bir yar sevmeye
Teslime gidiyorum

Gidiyorum farkında olmasan da
Biliyorum umurunda olmasa da
Son bir elveda sana
Eyvallah deyip gidiyorum

Bu şehri sana, hatırasını bana
Ne varsa güzel
Bin sana bir tek bana
Payettim gidiyorum
Gidiyorum gitmesine de
Ah İstanbul döneceğim
Adım gibi biliyorum.