İstanbul Hasreti Şiiri - Mehmet Erdoğan 3

Bir İstanbul vardı bir rüya şehir,
Şimdi bakıyorum bir güya şehir..

Tadı mi kaybolmuş acep boğazın
Duyulmuyor eski tınısı sazın.

Artık ne Tamburi Cemil bey vardır,
Ne de Itrî'den kudüm, ney vardır.

Adeta ervâhı uçmuş ve gitmiş,
Ak güller yerinde dikenler bitmiş.

Susmuş bülbülleri bu has bahçenin,
Duyulur her yerden adeta enîn..

Nerede besteler yanık türküler,
Onun bu haline kargalar güler..

Yeniden gelir mi ona can acep,
Uğrar mı bir daha halkına edep.

Ezanları mest eder mi bir daha,
Yükselir mi perde perde Allah'a.

Her taşı yeniden tarih kokar mı?
Her ferdi kalbine kandil yakar mı?

Ötelerden kıvılcımı çakılmış,
Evet aşk kandili böyle yakılmış.

Yaratandan ümit kesilmez derler,
Gönlüm o günleri hasretle bekler.