İstanbul Hasreti Şiiri - Semih Arıkan

Ellerim varamaz sana
Gözlerimle dokunurum ellerine
Gözlerimle okşarım saçlarını

Ayaklarım varamaz sokaklarına
Yüreğimde koşarım sokaklarını
Yüreğimde adımlarım kaldırımlarını

Senle bakarım geceleri yıldızlara
Ninnim bozacıların sesleri olur
Göremesem de göğe uzanan minarelerini
Sabahları ezan seslerinle uyanırım
Boğazının maviliğini martıların çığlıklarında görürüm

Ne kadar sende olsam da
Aramızdaki demir parmaklıklar
Senden o kadar uzaklaştırır beni

Benim şehrim dört duvar arası
Ne sokakları var adımlanası
Ne de denizi var maviliğine dalınıp hayaller kurulası

Her şeyimi senden ödünç almışım
Yaşama dair ne varsa
Katık yapmışım ekmeğimin arasına
Yanında hasreti yudumlamışım

Geçmişim sendin
Geleceğim de sen olacaksın
Bakma sen burada durduğuma
Var sen gece say bu ayrılığımızı
Üzerine güneşli güzel günlerin doğacağı bir gece
Var sen öyle say

(izmir- 29.12.2004)