1973- Şiir bende doğum lekesi...
İstanbul…
Boğazında hülyalı sular insanı başka alemlere sürüklüyor.
Şiir yüklü sularının sessizliğinden, rüzgâr bir şeyler fısıldıyor,
Ne rüzgâr diniyor, ne sessizliğin esrarı…
Eminönü’nden kalkan vapur, buruk bir sevinçle uzaklaşıyor rıhtımdan.
Bir yandan, geride bıraktığı Sultan Ahmet’e el sallıyor ucunda asılı bayrak,
Diğer yandan kucak açmış Anadolu’ya,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta