İstanbul…
Boğazında hülyalı sular insanı başka alemlere sürüklüyor.
Şiir yüklü sularının sessizliğinden, rüzgâr bir şeyler fısıldıyor,
Ne rüzgâr diniyor, ne sessizliğin esrarı…
Eminönü’nden kalkan vapur, buruk bir sevinçle uzaklaşıyor rıhtımdan.
Bir yandan, geride bıraktığı Sultan Ahmet’e el sallıyor ucunda asılı bayrak,
Diğer yandan kucak açmış Anadolu’ya,
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
