Bir İstanbul hanım efendisi
Usulca geçti ruhumuzdan
İçine esindirmiş olduğu insanlığıyla
Sözlerine yansıttığı billur ifadesiyle
Güzel günlere ‘ heyy gidi’
Acı günlere ‘bunada şükür’
Demesini bilen
Komşusu olmasa da emanetinin hakkını gözeten
Sevdimi dobra seven
Hayatında yapmacıklara yer vermeyen
Gençle genç,yaşıtıyla yaşıt olmasını bilen
İnsana verdiği hizmeti mutluluk sayabilen
Yeri gelince şarkılar mırıldanan
Gözlerinde ki yumuşaklık ile
bir şeyler anlatan
Yaşayan ve yaşadığını söyleyen
Oturuşuyla dahi bir şeyler ifade eden
Cehaleti yok sayan
Aklını ruhuyla sıvazlayan
Bir hazine geçti usulca ruhumuzdan
Ama o beni bilmez
Sadece ben onu uzaktan..
1999
Gülsüm YavuzaslanKayıt Tarihi : 22.5.2006 12:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülsüm Yavuzaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/22/istanbul-hanim-efendisi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)