İstanbul Güzellemesi (3)

Hilkat yılı,
7503...

'Eski bir evde olmak, orda, Eyüpsultan'da; '

çekilir inzivaya
Ziya Osman Saba.

(yatar; servilerin altında, demir kalemle işlenmiş rika yazılı Ya Hüveler'in arasında...
hisseder; Türbe'den esen meltemi!
ve dinler; bir gezginin dâr-ı dünyâdan göçetemiş ruhlarına okuduğu âyeti!)

tırmanınca yokuşu,
Piyer Loti!

kahve molasıanda
Âziyade görünmez ama,
eskil kır kahvesi önünde
bir öbek kızılçam
basar deklanşöre;

(Sütlüce, Balat, Kasımpaşa, Galata,
Süleymaniye, Sultanahmed, Ayasofya...)

kapanır diyafram...

düşer yılların yorgunluğu
gümüş iyodürün bilincine
duyulur yakınmaları:

'bıraksaydınız yangınlara,
doğardık küllerimizden!

ah geçmişin hüznü!
çöküyor içimize,
dünün kalb ağrısı...

sürüklüyor; ezelden ebede
kentin derinliğine bizi!

o insanlar ki,

ayakları;
ökçesiz, yumuşak deriden
süslü, rugan ayakkabılı...

başları;
serpuşlu, kavuklu, takkeli, fesli...

üzerleri;
mintanlı, entarili, kaftanlı, şalvarlı,
binişli, cübbeli erkekler...

feraceli, hotoslu, uzun etekli,
çarşaflı, yeldirmeli kadınlar...

(Matrakçı Nasuh'un kayıp gravüründen sanki!)

'Git bu mevsimde, gurup vakti, Cihangir'den bak! '

Yahya Kemâl,
İstanbul, Sevgilisi!

doğar Marmara
Boğaz'ın dölyatağından!

karşıda; Kalhedon -Körler Ülkesi- adalar...

(Üsküdar, Beylerbeyi, Çengelköy, Kandilli, Kanlıca, Beykoz...
Beşiktaş, Ortaköy, Bebek, Emirgân, İstinye, Sarıyer...
kolyedeki inciler!)

oturmuştur Urumelihisarı'na
fakir Orhan Veli,
zamanın içinden
seyreder; seni, beni ve sudaki izleri...

milenyumdur şimdi,
Aya İrini'de Fazıl Say,
seslendiriyor bestesini
'Flüt ve piyano için prelüdler'

(alkışlar alkışlar alkışlar
her dilden sevecen insan elleri...)