İstanbul Günaydın Şiiri - Kenan Taşkın

İstanbul günaydın
Henüz toplamadım kirini
Varoşaların çöpçüsüyüm tanımadın mı beni?
Ben silerim gözyaşlarını senin
Sokakta mendil satan ayakları çıplak çocuk benim
Ve her sabah Belgrat Ormanını yeşile boyayanda
Benim karıncalarım yapar Galata Kulesini
Ve benim annem güzel elbiseler diker
Konfeksiyon dükkanında sana

Günaydın İstanbul,
Ablam her sabah yemek yetiştirir sana lokantada
Ve Babamdır yüzlerce kilo ağırlığında yükü taşıyan
Hamal dükkanında
Ve paramrarçadır elleri Abimin dev makinalar arasında

İstanbul günaydın
Yolların uzundur yüreğin asil
Fatihten almışsındır şanını
Bir yanın çağlayandır bir yanın ateş
Söndüremez kimse namını
İstanbul yüreğim daha çok küçüktür
Ağlatma beni, bize de gülsün
Üsküdardaki martılar
Ve bende güleyim Gülhane Parkındaki çocuklar gibi

İstanbul günaydın sakın susturma beni
Daha gezmedim tüm sokaklarını
Ve söyleyemedim üzerine yazılan şarkılarını
Senden isteğim var İstanbul
Yumuşat Babamın nasırlı ellerini
Ve diktiği elbiseden Anneme de ver
Ve sıcak bir tas çorbada ver Ablama
Ilık olsun yüreği

İstanbul bedenimin deprem sancısı
Günaydın
Kuşların nerden gelir
Ve martıların neresine konar Kız Kulesinin
Hangi aşığın sevdasıyla yanar bu sarnıçlar
Ve kadehler Aksarayda bu akşam niçin kalkar

Aziz İstanbul sevdamın prematüre bebeği
Her yanın sevgi her yanın umut
Susturamamış kimse seni
Hangi surun dan kan kokar
Ve hangi silahlarla savundular seni
Ve nerde yatar o yiğitler

İstanbul gözlerimin gizemli sancısı
Kızlar vardır hepsi birbirinden güzel
Bir tepende yağmur birinde güneş
Su bile susar ateşinde ve sevdalılar hangi parkında gezer
İstanbul o kadar büyüksünkü bu küçüçük ellerim
Sığmaz ellerine
Önüne eğilmem bu yüzden
Bu yüzden her gün sabahlara kadar rüyamda seni görürüm

Günaydın kapalı çarşı esnafı tanıdınızmı beni daha sabah olmadan süpürürüm
Kapınızı ve kandil daha yanmadan kalkar babam
Karında güzel yağmurunda
Ve fatihalar sultanahmette okunur
Tüm dualar sana aziz İstanbul Günaydın